Het is 5 mei en ik kijk naar buiten door ’t open raam. Zie vrolijk wapperende rood-wit- blauwe vlaggen. De zon valt uitbundig de kamer binnen.
Die avond eten we bevrijdingssoep met onze Indische buren. Sinds twee maanden wonen zij hier in Amsterdam. Ze hebben geen idee hoe de stad eruit ziet. De mooie grachten, de huizen, sommigen schots en scheef. De pakhuizen, pleinen, parken, ‘t pondje. Ze hebben nog geen rondje gefietst.
Des te meer weet ik hoe ‘n echte chai tea smaakt. Immers ’n Indische prinses deelde me haar dromen: ’n mooie baan en reizen door Europa. Maar, twee weken na haar aankomst gingen de grenzen op slot.
Dus maak ik onze bevrijdingssoep, met extra pit. De prinses proeft hoe 75 jaar bevrijding smaakt en roept enthousiast: “Aaaah.. very tasty, plenty of veggies.. Is it with pumpkin? Tomatoes? And lots of koriander indeed? I love this soup! We also have this in India; in New Delhi it’s véry chilly, when you go south it’s more sweet”.
We proosten op ‘vrijheid & daring’.
“Freedom is the open window through which poors the sunlight of the human spirit and human dignity” – Herbert Hoover
Maak die soep en zet de ramen open, leve de bevrijding!